ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Το παρακάτω κείμενο ήταν συγγραφική προτροπή από μέρους μου... Μετά από την τελευταία μου ανάρτησης περί Πολυτεχνειού, ζήτησα από έναν φίλο να τη διαβάσει και να μου πεί τη γνώμη του...Τα σχόλια αρκετά καλά, αλλά αυτή η ανάγνωση ήταν η αρχή για μια σύντομη συζήτηση (δεν μας έπαιρνε για πολύ μπλα-μπλα μέσα από το msn ) γύρω από τον μύθο τελικά,της επετείου της 17ης Νοεμβρίου. Ας μη τα πολυλογώ όμως εγώ με την εισαγωγή μου κι ας διαβάσουμε όλοι το κείμενο του φίλου Maeglin, μια ευγενική κίνηση εκ της διευθύνσεως. :Ρ

Γιορτή Πολυτεχνείου χθες...Σίγουρα όλοι μας στεκόμαστε περίφανοι μπροστά από τον καθρέφτη κ σκεφτόμαστε αυτά τα παιδιά που αγωνίστηκαν για τα πιστεύω τους,για μια καλύτερη Ελλάδα,για μία Δημοκρατία που η χούντα απαγόρευαι. Δεν γράφω για να εκθιάσω αυτά τα άτομα,αλλα για ένα μήπως κ ένα γιατί που μου έχουν γεννηθεί τα τελευταία χρόνια της μικρής μου ζωής. ΜΗΠΩΣ τα πραγμάτα δεν ήταν έτσι όπως αρεσκόμαστε να πιστεύουμε,(γιατί απλά έτσι διαβάσαμε σε αυτό το βιβλίο της "ιστορίας") και αν όντως είναι αλλιώς τότε ΓΙΑΤΙ το κρύβουν;
Πριν χρόνια έτυχε να έχω ένα καθηγητή που επέλεξε να μας κάνει ανθρώπους αντί να κάνει το μάθημα της ειδίκευσης του. Τέτοιες μέρες ήταν,όταν μας είπε την βόμβα που προφανώς περιγελάσαμε όλοι στην τάξη."Το Πολυτεχνείο ήταν ένα ψεμα." Αυτές ήταν οι πρώτες του λέξεις, πάνω σε μια κουβέντα που εξελήχθικε μάλλον σε κάτι αστείο στην μαθητικη μου ζωή καθώς όλοι δν τον πιστεύαμε! Μεγαλώνοντας,άρχισα την έρευνα πάνω στο πολυτεχνείο κ κατέληξα σε ιδέες αρκετα παρόμοιες με αυτά που ήταν το μαθητικό μας αστείο. Βρήκα λοιπόν τα εξής.
Η χούντα του Παπαδόπουλου εν τη γεννέση της ήταν κάτι φιλικά διακείμμενο στην Αμερική και στην πολιτική της. Περνώντας ο καιρός και καταφέρνοντας κάτι μοναδικο στα νεότερα ιστορικα δεδομένα της χώρας μας, η πρώτη φορά που εκμηδενίστηκε το εθνικό χρέος, ο Παπαδόπουλος άρχισε να σκέφτεται μια ΕΛΕΥΘΕΡΗ Ελλάδα, που να μην είναι υποχείριο κανενός, είτε Αμερικανού, είτε Ευρωπαίου, είτε Ρώσου. Τότε λοιπόν η Αμερική φοβούμενη, ίσως, αυτή την μικρή Ελλαδίτσα που στέκεται σε ένα τόσο κομβικό σημείο στον εμπορικό χάρτη ή τον Παπαδόπουλο και τις κινήσεις του, αποφάσισε να κινηθεί. Οργανώνει αρχικά την "Εξέγερση του Πολυτεχνείου" στην οποία προσπαθεί να ρήξει την χούντα και αποτυγχάνει. Αμέσως μετά οργανώνει την "Τουρκική" εισβολή στην Κύπρο, όπου ο κλονισμένος λαός από το Πολυτεχνείο απαιτεί την παραίτηση της χούντας και την επιβολή της "Δημοκρατίας".
Το αντίστοιχο έγινε στην περσινή "Επανάσταση" για τη δολοφονία του μικρού Αλέξη από τον "ειδικό φρουρό". Δεν θεωρώ τυχαίο ότι πριν λίγες μέρες ο χοντρούλης είχε υπογράψει με την Ρωσσία κάτι τόσο σημαντικό για την Ελλάδα όσο ο εν λόγω αγωγός και η Αμερική να μην αντιδράσει. Δεν θεωρώ τυχαίο ότι η καλύτερα εκπεδευμένη στρατό-αστυνομική δύναμη της Ελλάδας θα έκανε ένα τέτοιο "λάθος"
Το θέμα που προκύπτει από τα παραπάνω είναι το γιατί. Γιατί το πολυτεχνείο (αν ήταν όπως γραφω) αποκρύπτεται? Γιατί η ιστορία με τον μικρό αποκρύπτεται? Συζητώντας το θέμα με μία φίλη μου έδωσε μία απάντηση που δν είχα σκεφτεί κ που θα μπορούσε κάλλιστα να αιτιολογίσει το γιατί. Είπε λοιπόν, "αν όντως φάγαμε σπρώξιμο και είμαστε υποκεινούμνοι από την Αμερική πάλι καλά που έχει μείνει στα ψηλά γράμματα και καταχωνιασμένο. Έτσι προβάλλεται μία επαναστατική Ελλάδα απέναντι στη χούντα και αποτελεί κάτι από την πρόσφατη ιστορία που μας κρατάει στα πόδια μας και μας δίνει ώθηση και για άλλες τέτοιες "επαναστατικές" κινήσεις." Αν κ αρχικά σκέφτηκα ότι αυτή ήταν η σκέψη των προσώπων που αποφάσισαν να αποκρύψουν την αλήθεια,μετά γεννήθηκε το εξής. Τι θα γινόταν αν κάποιος έλεγε ξέρετε,οσα έχετε μάθει είναι ένα ψέμα; Η κύπρος,το πολυτεχνείο, ο Αλέξης, η επίθεση του Βενιζέλου στην Μικρά Ασία; Ποια θα ήταν η αντίδραση του λαου?